جرم ازدواج با نابالغ
ارکان تشکیل دهنده جرم ازدواج با نابالغ
الف- عنصر قانونی جرم ازدواج با نابالغ
در مقررات ایران، اولین بار در ماده ۱۰۴۱ قانون مدنی نکاح دختر ، قبل از رسیدن به سن پانزده سال تمام و نکاح پسر تا قبل از رسیدن به سن هجده سال تمام ممنوع شد و طبق همان ماده چنانچه مصلحت کودک اقتضا می کرد به پیشنهاد مدعی العموم و تصویب محکمه سن ازدواج برای دختر به ۱۳ سال تمام و برای پسر به ۱۵ سال تمام کاهش پیدا می کرد. ماده ۶۴۶ قانون مجازات اسلامی بخش تعزیرات سال ۱۳۷۵ برای مردانی که بر خلاف ماده ۱۰۴۱ مبادرت به ازدواج می نمودند، شش ماه تا دوسال حبس تعزیری تعیین نمود که با تصویب قانون حمایت خانواده مصوب ۱۳۹۱ نسخ و ماده ۵۰ قانون حمایت خانواده جایگزین آن گردید.
به استناد این ماده : «هرگاه مردی بر خلاف مقررات ماده ۱۰۴۱ قانون مدنی ازدواج کند، به حبس تعزیری درجه شش محکوم می شود. هرگاه ازدواج مذکور به مواقعه منتهی به نقص عضو یا مرض دائم زن منجر گردد، زوج علاوه بر پرداخت دیه به حبس تعزیری درجه پنج و اگر به مواقعه منتهی به فوت زن منجر شود، زوج علاوه بر پرداخت دیه به حبس تعزیری درجه چهار محکوم می شود.» مطابق تبصره ماده مذکور :«هر گاه ولی قهری، مادر، سرپرست قانونی یا مسئول نگهداری و مراقبت و تربیت زوجه در ارتکاب جرم موضوع این ماده تاثیر مستقیم داشته باشند، به حبس تعزیری درجه شش محکوم می شوند. این حکم در مورد عاقد نیز مقرر است.»
علاوه بر آن، چنانچه رابطه زناشویی با نابالغ منجر به آسیب دیدن زوجه نابالغ گردد، دیه افضاء بر عهده مرد خواهد می باشد. در قانون جدید صدمه وارد کردن به زن حین رابطه جنسی چنانچه موجب پاره شدن بافت های حائل میان واژن و مقعد و یا بافت های میان واژن و مثانه گردد، تحت عنوان « افضاء » جرم انگاری شده است و مردی که حین رابطه جنسی، باعث این آسیب به زن گردد، محکوم به پرداخت دیه خواهد شد. در صورتی که زن، همسر او و بالغ باشد و افضاء به سبب وطی باشد، مهریه کامل و نفقه زوجه تا زمان مرگ یکی از آن ها به عهده زوج خواهد بود؛ هر چند زن خود را طلاق داده باشد و هرگاه همسر بالغ و افضاء به سببی غیر از مقاربت یا نزدیکی باشد، دیه کامل زن نیز ثابت است. در مورد بالغ یا نابالغ مکره نیز دیه کامل زن ثابت است و مرد مکلف به پرداخت آن خواهد بود.
ب- عنصر مادی جرم ازدواج با نابالغ
صرف ازدواج نابالغ حتی اگر منجر به وقوع صدمه جسمانی به کودک نگردد، نیز جرم است؛ بنابراین عنصر مادی این جرم، وقوع ازدواج با نابالغ است. اگر این ازدواج منجر به صدمه به نابالغ گردد نیز دیه آن قابل مطالبه خواهد بود. عنصر مادی جرم ممکن است به صورت فعل واقع می گردد و جرمی مستمر است.
ج- عنصر معنوی جرم ازدواج با نابالغ
عنصر معنوی جرم ازدواج با نابالغ، همان فعل مادی ازدواج است و جرمی مطلق بوده و نیاز به نتیجه خاصی ندارد و به همین دلیل نیز نیاز به سوء نیت خاص ندارد و صرف وجود سوء نیت عام کافی برای تحقق جرم می باشد.
